Prof. dr hab., profesor Uniwersytetu Warszawskiego, etnomuzykolog, związany z Instytutem Muzykologii Uniwersytetu Warszawskiego (kierownik Zakładu Etnomuzykologii) i Instytutem Sztuki Polskiej Akademii Nauk (Zakład Muzykologii). Opublikował pięć książek: Muzyka ludowa we współczesnym społeczeństwie (Warszawa 1987); Ludowa praktyka muzyczna w komentarzach i opiniach wykonawców Polsce (Warszawa 1993); Tradycje muzyczne a ich przemiany. Między kulturą ludową, popularną i elitarną Polski międzywojennej (Warszawa 1998); Muzyka Adwentu. Tradycja gry na ligawkach (Warszawa 2003); Cymbaliści w kulturze polskiej (Warszawa 2013) i ponad 150 artykułów, głównie o polskiej muzyce tradycyjnej i instrumentach ludowych, lecz także o teatrze ludowym, historii badań etnomuzykologicznych, tradycjach muzycznych mniejszości narodowych i polskich przesiedleńców oraz o problematyce miejsca muzyki ludowej w twórczości Chopina i innych kompozytorów. Artykuły o muzycznym folklorze w Polsce są w większości rezultatem własnych badań i nagrań terenowych prowadzonych od 1975 roku. Kolekcja dźwiękowa i wideofoniczna folkloru na ziemiach polskich znajduje się w Zbiorach Fonograficznych Instytutu Sztuki Polskiej Akademii Nauk. Ponadto, pod redakcją P. Dahliga ukazały się następujące książki: Instrumenty muzyczne na ziemiach polskich (Warszawa–Łódź 1990); Polski folklor muzyczny Jadwigi Sobieskiej, tom I; Folklor muzyczny w Polsce. Rozwój badań 1980-2005, suplement do podręcznika J. Sobieskiej, tom II (Warszawa 2006); Chopin w Sannikach. Konteksty historyczno-kulturowe Ewy Sławińskiej-Dahlig (Sanniki 12007, 22009); Traditional Musical Cultures in Central-Eastern Europe. Ecclesiastical and folk transmission, translated by John Comber (Warszawa 2009).