"O, jak fałszywe wszystko" - pieśń pogrzebowa jako rytuał wspólnoty
Czego się spodziewać?
Coraz mocniej wypieramy śmierć z naszej świadomości i cywilizacji. Najchętniej byśmy jej nie zauważali. A przecież można popatrzeć jej w oczy. Takie wyzwanie podejmowały dawne pieśni pogrzebowe, a śpiew na pogrzebie był rytuałem wspólnoty i objawiał szacunek dla osoby żegnanej. I o tym będzie ten warsztat.
Czego się nie spodziewać?
Jest to warsztat nie tyle dla odważnych, co dla podchodzących normalnie do życia, a także dla chętnych poznania mądrych tradycji.
Prowadzący: Paweł Grochocki
Psycholog i specjalista w obszarze muzykoterapii, śpiewak. Zajmuje się stylem śpiewu męskiego i folklorem religijnym, a szczególnie obrzędami i pieśniami pogrzebowymi. Uczy się od wiejskich śpiewaków, prowadzi badania terenowe i warsztaty śpiewu. Uczeń Jana Wnuka ze Zdziłowic i Genowefy Lenarcik ze Słotwin. Zaangażowany w ruch odrodzenia muzyki tradycyjnej w Polsce, przez 5 lat był jednym z liderów Fundacji „Muzyka Kresów” z Lublina. W 2015 r. w ramach stypendium Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego realizował projekt pt. „Już idę do grobu – tradycyjne pieśni pogrzebowe”.
Termin: 20 października - warsztat nr 6